RUMEYSA - MEHMET BOZGAN

İşte öyle her akşam Rumeysa Batan güne yürü ve aç ellerini Gözlerine ısmarladığım acılarımı Rüzgarlara sal yüreğinle beraber İçinde gurbeti taşıyan türküleri Serçe çığlıklarına gömerek her akşam Rumeysa ağla bana. Hayat bir çığlıktır Titrek ellerine vücudunu gömdüğüm zaman Rumeysa Hayat kimsesiz bir kızın kırılmış yüreğinde İşte öyle her akşam Bir ayla hicrandır Sana gel dediğimde Dağlar yanılsa da Güneşler sönse de Ay parçalansa da Göğe sunduğum ellerinde zambaklar Çölle Aşkla İsyanla İşte öyle her akşam Rumeysa Gel bana sığın bana Seherler gelir ve geçer Omzunda nazarlığını görürsün ya Bembeyaz ellerine dokunamaz ellerim Bilirsin ya Rumeysa Ben çirkinim Ya gel sen yine de İşte öyle her akşam Gül vakti ufuklar firuzeyken Nazlı parmaklarında titreyen karanfiller Rumeysa kitap ile Aşk ile, Kavga ile Gel bana, sığın bana Yürüdüm Bu sokak çıkmaz dediler, sen yoktun Yürüdüm Bir bir tükettim ömür soluklarını Deniz sahillerinde yağmurlara bulandım Cami avlularında Şirk tapınaklarında Saray eyvanlarında Rumeysa gözlerini aradım mekanın burgacında İşte öyle her akşam Kirli kalabalıklar arasında Rumeysa Bir başına dünyada Rahmana aralandım Ve insanlar çekilince şehirden Kırlangıçlar göçünce Al acılarını Rumeysa mavi göğe vur Arşa seslen, dua yükselt ve ağla Adımlarımın sesini duyunca Al çırpınan yüreğini serçelerle beraber Bağrımı vatan tut Bu bir sevdadır Rumeysa İşte öyle her akşam Var bana, ulaş bana Çirkinler de sever Rumeysa Gecenin karanlığı dost olurken sabaha Çirkinlerde üşür ellerine Ve sen giderken Rumeysa Her ayrılığın bir başka yerimden vurur Durulur içimde sevinç okyanusları Gönlüme özlem çölleri yürür Yol ve zaman Biri biter ve tükenir diğeri O vakit yok olur perçeminde suskunluk Gün olur Rumeysa geri dönersin Aydınlanır sokaklar ve sevinir gökyüzü O parlak O yıldız O yalnız yüzün Çirkin aşıkların gözünden Yansıyan bir ay olur. Bir çay içtim, dolandım, üşüdüm sokaklarda Ayrılık yollarında düşlerimi savurdum Tanımsız bir asiyim, sılamı da terk ettim Bana şiir okudu melekler yıldızlarda Rumeysa ellerine bir şarkı besteledim Şimdi çal saçlarına bir adam gülümsüyor Gezindiğim yerlere bir ölü gömülüyor Evren yürekli kadın tarlada buğday biçsin Fabrika işçileri marşa dursun tek ağız Gün doğsun kuytulara kimsesizler kurtulsun Öfkeler bizden uzak biz zulümden uzağız Rumeysa billur çağız, karanlığa çerağız.